Duurzaamheid: what's in a name?

In de Strategische Visienota Kunsten, gepubliceerd op 1 april 2020, legt Vlaams minister van Cultuur Jan Jambon de krachtlijnen voor het kunstenbeleid voor de komende jaren vast. Kunstenpunt, steunpunt voor beeldende kunsten, podiumkunsten en klassieke muziek, kaart aan dat klimaat(opwarming) en duurzaamheid daarin pijnlijk over het hoofd werden gezien. Hoewel de nood hoog is aan structurele oplossingen om het Akkoord van Parijs in alle sectoren en geledingen van de maatschappij te realiseren, was het in de tekst vruchteloos zoeken naar termen als ‘klimaat’, ‘energie’ en ‘transitie’. 

Beeld van Luanda Casella, onderdeel van ‘UTOPIE EN VERZET’ door NTGent.

Ondanks particuliere initiatieven en projecten vanuit diverse hoeken kan er zonder begeleidend kader van systeemverandering in de kunstensector op die manier moeilijk werk gemaakt worden. Daartegenover staat dat bepaalde thema's zoals duurzaam reizen en infrastructurele uitdagingen meer en meer aandacht krijgen binnen de sector. Juist in een branche waarin verbeelding en experiment, toch twee onderscheidende componenten van artistieke praktijken en methodes, zouden kunnen bijdragen aan het transitieproces, ontbreekt het aan beleidsmatige ondersteuning.

Terwijl de coronacrisis duidelijk de relatie met het publiek, maar ook met derden binnen en buiten de kunstensector bemoeilijkt, ontstonden er ook bewonderenswaardige en bemoedigende bottom-up initiatieven. Hartverwarmende en inspirerende tekenen van veerkracht die hopelijk een momentum genereren waarbij de duurzame transformatie enkele versnellingen hoger kan schakelen.  Nu minister-president Jambon duurzaamheid als krachtlijn naar voor schuift in zijn Vlaams relanceplan maken de kunsten daar wat ons betreft, integraal deel van uit.

Kunstenpunt organiseert dit jaar mee Ecopolis, het jaarlijks rendez-vous voor wie begaan is met een duurzame toekomst, met #AGAIN(ST)NATURE als thema in 2020.