Dit is het Pulsebestuur

De Pulsekern is dood, lang leve het Pulsebestuur! We stellen zowel de nieuwe als bekende gezichten voor. Benieuwd naar hun achtergrond, inspiratie en engagement? Dit zijn de mensen die ons bestuur maken…

Sigrid Bosmans

Sigrid Bosmans is coördinator beleidsontwikkeling kunst, erfgoed en participatie in Mechelen. Ze kiest voor Pulse uit sympathie voor de enorme uitdaging die ons wacht, vergelijkbaar met bergen verzetten, en omdat ze een verschil wil maken, liefst samen met anderen. Kernwoorden daarbij: verknopen, deelbaar maken, ver-gemeenschappelijk-en. Het verwondert dan ook niet dat ze de installatie ‘When Faith Moves Mountains’ van Francis Alÿs, waarbij hij met 800 vrijwilligers een berg 10 cm wil verzetten, onze kantoren wil binnen loodsen. “Het is een mooi verhaal over hoe mensen samen het verschil kunnen maken door iets irrationeel te doen. Het heeft iets dwaas en poëtisch en vraagt tegelijkertijd aandacht voor de sociale situatie van de mensen in Lima (Peru) die de berg hebben verzet. De verbeelding van mogelijke verandering aan de macht. Maar ik vind de biljarttafel van Peter Jolling ook een heel goed idee.”

Marieke De Munck (c) Michiel Devijver

Marieke De Munck is verantwoordelijk voor de programma’s stadsatelier en reflectie bij VIERNULVIER in de Gentse Vooruit. Haar creatieve ideeën en ervaring in het werken met kunstenaars, collega’s en diverse partners voor een grote kunstinstelling, om nog maar te zwijgen van haar netwerk, enthousiasme en - het allerbelangrijkste - haar radicale hoop zal ze ook inzetten als bestuurder. Als “natural born verbindingsofficier” en ecofeminist gelooft ze in uitwisseling en samenwerking om te evolueren naar een ecologisch én sociaal-economisch duurzame en rechtvaardige wereld. De soundtrack die daarbij hoort, mag door Bach gecomponeerd worden: die brengt rust, hoop, moed, vrolijkheid en troost. “Want wat is het een cadeau om op deze planeet te mogen vertoeven en ronddwalen.”

Fred Dhont

Fred Dhont is directeur van Socius. Fred wil zijn beleidservaring en netwerk ten volle benutten omdat hij Pulse als een “unieke sectoroverstijgende transitiespeler” ziet met rechtvaardige duurzaamheid als ultieme doelstelling. Mocht hij kunnen, zou hij een kunstwerk uit de winkel van Kunst in Huis meenemen: “Kunnen we lekker veel proeven en wisselen.” Afwisseling en de benadering van thema’s uit verschillende invalshoeken vindt Fred sowieso belangrijk.

Peter Jolling

Peter Jolling is coördinator taalbeleid bij het Huis van het Nederlands. Net als Pulse haalt hij veel energie uit de wisselwerking tussen verschillende sectoren: '“Via Pulse hou ik voeling met al het moois dat gebeurt binnen de cultuur-, jeugd- en mediasector. En zo hoop ik ook iets bij te brengen met mijn ervaring met overheid en beleid, Brussel en een brugje naar andere sectoren te maken.” Hij koestert de vurige wens dat onze planeet en samenleving het gemeenschappelijk belang voorop plaatst en de zin daarvoor te gaan levend houdt. Wat brengt hij mee naar ons kantoor? Een biljarttafel. Maar ook ruimte, opdat we kunnen focussen op onze kerntaken.

Kathleen Melis

Kathleen Melis is process manager bij Sociale Innovatiefabriek. Daar komt ze dagelijks in contact met veranderaars en sociale innovatoren. Nu wil ze de kans grijpen om de verbinding tussen Pulse en andere sectoren te leggen. “De klok tikt - de ecologische en economische crisis waarin we verkeren vraagt om nieuwe systemen. Er is geen eenduidig antwoord, verschillende actoren hebben hier een rol in te spelen.” Zo ook kunst en cultuur, waarin ze een heel eigen, boeiende en specifieke rol ziet weggelegd voor de transitiebeweging. Ze brengt liefde, zorg, mededogen en global cooling mee naar ons kantoor. Verfrissend!

Jorijn Neyrinck (c) Tine Van De Vel

Jorijn Neyrinck is coördinator van Werkplaats Immaterieel Erfgoed. “Pulse staat voor alles waar ik voor gà. Daar kon ik gewoon geen neen tegen zeggen?!” Ze beweert er geen tijd voor te hebben, maar plichtbewust als ze is, wil ze Pulse toch vleugels geven. Daarvoor brengt ze - in genereuze proporties - haar ganse bagage, ervaring en netwerk mee: in het initiëren van veranderingsprocessen, en het uitbouwen van bredere beweging, tot volgehouden uitdragen en inbedding in maatschappij en beleid. Daarbij laat ze zich inspireren door de praktijk van de Q’eswachaka brug. Die praktijk is een overtuiging uit de wereld van levend erfgoed, een metafoor voor duurzaamheid én verandering, traditie én transitie, bruggen bouwen en verbinden door samen te creëren en onderweg te blijven en op weg te gaan.

Alexander Vander Stichele

Alexander Vander Stichele is coördinator onderzoek bij FARO. Via zijn inzet bij Pulse hoopt hij liefst zo snel mogelijk enkele stenen mee te kunnen verleggen in het ganse transitieproces naar een meer ecologische en sociaal-rechtvaardige samenleving. Als vertegenwoordiger uit de erfgoedsector hoopt hij relevante inzichten en praktijken uit dit culturele subdomein mee te brengen naar de transitietafel. “Ondanks het potentieel binnen het culturele veld, zit iedereen vaak nog op een eilandje. Via Pulse ontstaat verbinding en raken we geïnspireerd, maar zien we eveneens cross-sectorale initiatieven groeien en bloeien. Knap en hartverwarmend. Verenig de krachten en volle kracht vooruit!” Om die strijdkreet te onderstrepen zou hij graag ‘Pop’ van Roy Lichtenstein aan ons kantoor schenken: voor de energie, kracht en inspiratie. “En natuurlijk voor de bright new world die volgt op de POP.'“

Tim Wagendorp

Tim Wagendorp is duurzaamheidscoördinator bij VAF. Als we hem vragen waarom hij zich voor Pulse inzet, pakt de baarddrager niet verwonderlijk uit met wijze woorden: “Ik ben Pulse en Pulse is mij. De verbindende rol van Pulse, over domeinen en sectoren, is het ultieme bewijs dat slim samenwerken en synergieën renderen. Pulse verrijkt mijn werk binnen de audiovisuele sector, dankzij Pulse reikt mijn werk verder, ook in andere sectoren.” Tim brengt expertise, netwerk en creativiteit mee en wenst ons de juiste focus toe, enkel en alleen gericht op de essentie. 

Mathijs Wouters

Mathijs Wouters is coördinator van Globelink. Immer jong van geest legt hij vanuit zijn ervaring als jeugdwerker graag de focus op de stem van kinderen en jongeren. “Ze hebben ideeën, plannen én acties die ze op dit moment uitvoeren. Ze bouwen op hun eigen, creatieve, no-nonsense manier mee aan een broodnodige transitie.” In Pulse ziet hij “een organisatie die over de sectorgrenzen heen de krachten en energie bundelt van die sectoren”. Dat mag met een flinke dosis punk. Zijn zin voor punk, of toch voor waaghalzerij, blijkt ook uit een van zijn grote voorbeelden: de Franse koorddanser Philippe Petit, die - zonder toestemming - tussen de voormalige Twin Towers in New York danste op 7 augustus 1974. Daarbij gesteund door zijn eigen gevleugelde woorden: “I put one foot on the wire, one foot straight into heaven.”

Jan Wyckaert is naast voorzitter van het Pulsebestuur ook directeur van Rikolto. Pulse geeft hem bovenal zuurstof in dwarse en moeilijke tijden. “Het is fris, dynamisch, verbindend, inspirerend. Ik kijk er naar uit om te leren van de Pulsegenoten. Zelf deel ik graag mijn ervaring die ik mocht opdoen in de sector van internationale samenwerking en bij organisaties zoals The Shift en Reset.Vlaanderen.”

Jan Wyckaert

Jan hoopt dat Pulse kan bijdragen aan een nieuwe, dynamische ‘democratische ruimte’ waarin we een ‘taal’ hanteren die het ons mogelijk maakt om verschillende visies en toekomstscenario’s op een verbindende en inspirerende manier te bespreken en te verbeelden. “Duurzame ontwikkeling is het enige antwoord op globale uitdagingen zoals klimaatopwarming, tanende biodiversiteit, grondstoffenschaarste, ongelijkheid en een groeimodel dat op z’n limieten botst. Crisissen zoals corona onderstrepen de urgentie. De sectoren cultuur, media en jeugd zijn essentieel ter versterking van economische, ecologische, sociale en technologische strategieën die bijdragen aan een maatschappij-brede transitie naar een duurzame samenleving. Cultuur brengt nieuwe perspectieven aan, geeft betekenis, mobiliseert emoties, construeert alternatieve narratieven. Media maken het onzichtbare zichtbaar, zetten de zaken op scherp, versterken of ontkrachten nieuwe narratieven. Jeugd heeft de toekomst, jongeren zijn de toekomst.” 

Onlangs zag hij de dystopische kunstwerken van Felix Luque, Damien Gernay en Inigo Bilbao in het MIMA, die hij tegelijk donker en hoopgevend vond. Uit de inleiding op de tentoonstelling onthoudt hij: “En morgen? De huidige pandemie leidt tot een individuele vorm van beklemming die ons vermogen inperkt om ons een collectieve bestemming voor te stellen. Het is aan de kunstenaars - de sjamanen van vandaag - om hun visioenen met ons te delen, zodat we ons als samenleving op de toekomst kunnen richten en dus vooruit kunnen gaan.”