Zomerse terugblik: Koer en Toer

Dit artikel werd geschreven door Renate Coen.

De zoektocht naar inspirerende verhalen gebeurt momenteel vaak  dicht bij huis en deze keer zelfs maar om de hoek voor mij. Ik  sprak met Toon De Grez, die vanuit de jeugddienst van de stad Aalst een van de trekkers was van Koer en Toer, een coronaveilig stadsfestival. Koer speelde zich deze zomer af op de Pupillensite,  een historische plek, een binnenkoer omzoomd met bomen. Toer was een kunst- en natuurroute door de stad die je zelf kon ondernemen gewapend met kaart of app. 

Geen problemen, maar oplossingen

Na enkele weken uitstellen en afstellen van tal van culturele  evenementen, begon het te dagen dat er nog steeds niet veel zicht was op beterschap in de zomer en het najaar. Toon en bibliothecaris Arnoud bleven niet bij de pakken zitten en motiveerden heel wat collega’s om samen iets op poten te zetten. Uiteraard was het essentieel dat dit kon volgens de geldende coronavoorschriften. De keuze van locatie was dan ook al een eerste hindernis. De Pupillensite bleek geschikt omwille van de  centrale ligging in de stad. Het is een openbare ruimte, maar toch afgesloten en er zijn twee poorten die respectievelijk als in- en  uitgang konden dienen. Koer was levensvatbaar! 

Samen sterk werk

Op kruissnelheid werd er verder gegaan om een ruim gamma aan culturele activiteiten te organiseren en dat logistiek verder uit te werken. Samenwerken werd hiervoor essentieel: intern kwam er een nauwe samenwerking tussen stadsdiensten (de vrije tijdsdiensten, cultureel centrum De Werf, Utopia en Cirk!), maar er werd tevens gekozen om de programmatie uit te besteden aan lokale partners. Kunstencentrum Netwerk vond een nieuwe thuis voor hun zomerfilmprogrammatie. Arte Amanti bracht  kamermuziek. Jazzmadd kon zijn tienjarig jubileum gepast vieren. Jongerenontmoetingscentrum Cinema verzorgde een  aanbod voor de jeugd.

De organisatie van Koer zorgde voor deze  partners ook voor een financiële boost: de inkomsten van de ticketverkoop gingen integraal naar de programmerende vereniging, de locatie werd hen gratis aangeboden en de logistiek werd door de stadsdiensten verzorgd. Er werd ook beroep  gedaan op Oilsjt @ work, een vereniging van carnavalisten die  zich specialiseren in logistieke ondersteuning. 

Duurzaam hygiënisch?

Hygiëne en duurzaamheid zijn niet altijd een goede match, maar voor Koer gingen Toon en co hiermee toch ook aan de slag. Er werd goed gecommuniceerd met de artiesten zodat de  aangeboden maaltijden zeker niet in de vuilnisbak zouden belanden. Voor het publiek was er geen drank, maar je werd  aangemoedigd om je eigen drinkfles mee te brengen die je ter plekke ook kon navullen. Enkele jaren geleden misschien nog  ondenkbaar, maar nu hopelijk een nieuwe trend! Een extra pluspunt was dat de terrasjes in de buurt konden rekenen op  extra volk als de voorstellingen om 22u afsloten. 

Koer en Toer bewijst dus meer dan ooit dat creativiteit nog steeds springlevend is en dat cultuur zorgt voor meer zuurstof in barre tijden. Op naar een remake in 2021?